Zoutmeren avontuur naar Uyuni. ( 16, 17 en 18 oktober)

dorlo alleWD)al....
Eindelijk.... eindelijk....
Ondertusswarerp19 oktober en in Bolivia aanbeland ......en waar het 1 uur vroeger is dan in Chili. ( tijdsverschil met Ned.is nu 8 uur)
(Ook nog ff vermelden dat onze zieke reisgenoot, wonder boven wonder vandaag weer bij ons kon aansluiten.)
Bij m'n vorig schrijven vanuit San Pedro waren we de voorbereidingen aan het maken om naar de Altiplano te gaan. Dit is een hoogvlakte die ligt ingeklemd tussen twee uitlopers van de Andesbergketen.
Ga proberen dit grote avontuur, waarvan ik nog steeds onder de indruk ben, te beschrijven.
16 okt. We werden s'ochtends met alle begage aan ons hotel opgehaald en reden richting Chileense/ Boliviaanse grens. Hier waren we al erg snel. Had geen idee dat we zo dicht bij de grens waren. Nadat de grens documenten ( erg primair)- uitschrijven Chili- van ieder in orde waren reden we door naar de Boliviaanse grens. Deze afstand was maar liefst 47 km !! -- niemandsland.
Erg mooie omgeving.. bergachtig..
Toen we bij de Boliviaanse grens aankwamen, moesten daar weer alle formaliteiten in orde gemaakt worden.. ( "leve Europa", geen grens, zelfde valuta)
Tevens stond daar een stevige koude wind. Hoogste tijd om snel m'n jas , muts en sjaal aan te trekken. (Jas had ik tijdens deze vakantie haast nog niet aan gehad!) Ook stonden er naast grensgebouw ( klein "kippenhok" in onze ogen) verschillende Jeeps ( 4 WD). We werden in groepjes van 3 à 4 pers. ingedeeld, totaal 5 jeeps met elks 'n bestuurder, gingen er mee. Ook gids en 2 koks. Jeeps werden opgeladen met jerrycans met brandstof en water, gasflessen, eetwaar etc.
Ook onze bagage ging in desbetreffende jeep. Zo gingen we ons avontuur beginnen..
Als eerste kwamen we in het Nationaal Park: Laguna Colorada. De jeeps volgde elkaar lang niet altijd, ook reden er nog andere jeeps ( die niet bij onze groep behoorden met elk wel steeds een enorme stof/zandwolk achter de jeep. De weg was de gehele dag erg zanderig, alsook een met vele hobbels en kuilen..
We deden daar als eerste het Meer du lag aan. Was groot water met daarin echte witte plekken.. Bepaalde zoutmineralen ( borax) kleurden deze witte plekken. Meer was ongeveer maar 35 cm diepe en er was in dit meer leven mogelijk. We dachten zelfs hier enkele pelikanen gezien te hebben. !
De volgende stop was het groene meer. Laguna Verde.
Dit water bevat koper en zwavel mineralen. Steeds wanneer er 'n wi dj's staat worden deze mineralen gemengd doorheen het meer . dit geeft dan een mintgroene kleur. Water is giftig en er is dan ook geen leven mogelijk i dit water. Meer lag aan de voet van de Licancabur vulkaan wat het uitzicht hier adembenemend maakte..
Daarna deden we nog de Dali dessert aan... zo genoemd naar een schilderij van Dali: smeltende klok. Achtergrond van dit schilderij is gelijk aan uitzicht (kleuren ) hier.
Inderdaad omgeving was, al vanaf vanochtend sur- realistisch te noemen..
hadden er geen woorden voor.. hopelijk kunnen de foto's dit verduidelijken..
Hierna volgde de lunch.. door onze koks klaargemaakt.. lekker ! Na de lunch was er nog gelegenheid voor de liefhebbers om in warm water meertje te badderen, 39 gr C !! Met bevroren grassprietje langs de rand van meertje !!
Temp. Buiten was inderdaad koud, steeds als we iets gingen bekijken jas, muts , sjaal om. daarbij een "snijdende " harde wind.. guur !!
Tegelijkertijd scheen ook de zon en kon het soms , uit de wind / in de zon, ook erg warm zijn.
Na de lunch na de geisers.. pruttelde grijze "smurrie", met uit één zo'n geiser een flinke rookpluim. We konden hier doorheen lopen.. damp beslaat meteen op je luchtwegen (zwavel.. rotte eieren lucht)bovendien kon je echt niets door deze rookpluim zien, was erg dichte"rook".
Wel prachtig mooi zo'n natuurverschijnsel te zien, althans ik was ervan onder de indruk.
Na dit natuurverschijnsel weer in de jeep, onze volgende stop was het rode meer... en wat wil het toeval.. ? Ontelbare flamingo's waren daar aan het drinken/ eten.. echt een prachtig schouwspel !!
De rode kleur komt door bepaalde plantjes die in het meer groeien,, door de zon nog meer rood (kleurstof) afscheiden.
Deze plantjes zijn tevens ook het voedsel voor de flamingo's.
Ondertussen hadden we 250 km afgelegd vandaag, met hoogste punt: 5200mtr . Arriveerden we bij ons overnachtingsadres wat lag op 3900 mtr.
Ons overnachtingsadres zag eruit als enkele barakken. Elementen ruimtes met gordijn of enkele planken als deur. Geen verwarming, minimaal enkele weinige lichtpunten. Ik sliep met 6 andere op zaal.. andere sliepen weer met 3 etc... voor ieder was het kamperen.
Maaltijd , door onze koks bereid, was lekker. Na de maaltijd, voelde me "rozig" , door afwisselend kou/warm plus koud in zitruimte.. na de maaltijd meteen naar bed gegaan. Lagen flink wat dekens op de bedden.. even nog maar geen thermo ondergoed aan, diep onder de wol gekropen en redelijk geslapen.
Volgende ochtend 8.00 ontbijt.. zon scheen al, buiten in de zon was het al behaaglijk warm, binnen nog koud. Bagage werd weer in de jeeps geladen, en toen ontbijt afgeruimd/afgewassen en ingepakt was door de koks vertrokken we voor de 2de dag naar ander deel vd hoogvlakte. Dit maal niet meer in het Nationaal Park, maar naar de Siloliwoestijn: brede zandvlakte ...met ontzettend grillige rotsformatie's en tussendoor verrassend groene vruchtbare gedeeltes. Waar dan ook grazende lama's , Vicunas te zien waren.
Verschillende stops gemaakt met enkele lange wandelingen over /door de rotsformatie's ( ondanks het "balanceren" m erg genoten !)
In de middag kreeg "onze" jeep auto pech.. ondanks al toch mooi om eens te... zien hoe dit in een onbewoonbaar gebied opgelost wordt. ( vele benodigdheden op dak van jeep, iedereen helpt elkaar..)
Ook nog een verlaten dorpje aangedaan , Julanca, met daarbij een Boliviaans kerkhofje.
Vandaag 500 km afgelegd, hoogste punt 4100 mtr was en laagste punt 3600 mtr. en gingen naar ons 2de overnachtingsadres... het zouthotel !!
Dit hotel is (haast) helemaal uit zoutblokken gebouwd, ook ons bed bestond uit enkele opeen gestapelde zout - stenen met daarop de matras.
Al met al , hotel deed heel gezellig aan.
Gelukkig was hier wel de gelegenheid tot het nemen van een (erg warme) douche... want na 2 dagen vertoeven in die zanderige stoffige omgeving.......
Gelukkig waren de wegen vandaag wat vlakker, niet zo hobbelig dus. Wind was in vergelijking met gister oo, minder, wel zonnig.
Weer lekker gegeten deze avond, en n a de maaltijd toch weer maar meteen onder de wol.
3de dag: Heerlijk geslapen , 8u ontbijt en daarna de zoutvlakte op... '!
Kun je je voorstellen.. 12 duizend vierkante kilometer zout. !!
Onvoorstelbaar !!! Waar je ook kijkt.. rechts, links.. tot aan de horizon... zout .. zout .. zout....
Verschillende stops op deze vlakte gemaakt voor foto's , ook foto's met enkele truckjes.... erg geinig..... ( later komen kijken heyy !!) Gebouwd met ..zout blokken... wegen erg zwaar trouwens.
Ook nog bij gedenkteken van Dakar rally 2014 geweest.. etc. etc.
s'Middags nog vulkanisch eiland wat op de zoutvlakte ligt, aangedaan, Inca Wasi. Hier groeien vele reuze cactussen. ( 1 cm per jaar !)
Op dit eiland een lange wandeling gemaakt en versteld gestaan van de lengte vd reuzecactussen, alsook van de uitzichten op verschillende punten vanaf het eiland op / over die inmens grote zoutvlakte....
Hoop dat m'n foto's hetgeen vertellen wat ik probeer te omschrijven.....
Op weg naar overnachtingsadres , plaatsje Colchani aangedaan. Dit staat bekend doordat er in 1889 door toenmalige president een spoorweg her ft laten aanleggen voor vervoer van zilver uit de mijnen. Economisch deed dit

het land erg goed. Treinstellen staan er nog, erg roestig en versleten welliswaar, doch betekenisvol voor de Bolivianen.
vandaag 150 km afgelegd, dwz totaal in deze eere dagen ongeveer 900 km....
Hiermee kwam er 'n einde aan onze 3 daagse toer.. vond deze overweldigend.. betoverend... onwerkelijk....... ...
vind er geen woorden voor ( ook reisgenoten niet)
Diep onder de indruk van al dit moois. ....
Deze avond overnachten we in Uyuni, wat net aan de rand van de zoutvlakte ligt.
Dit plaatsje heeft naar het schijnt ook nog de s de lekkerste pizza's van Bolivia.
Konden het natuurlijk niet nalaten om deze te proeven... zodus..
Enne ja ze waren erg lekker..
Daarna wederom bed in want de volgende ochtend zouden we om 8.30u weer vertrekken naar Potosi.
Nou luitjes... lang verslag geworden heyy..
Heb bovendien verschrikkelijke hoofdpijn.. ( Toch veel sinaasappels gegeten ) dus zal met n' lange nacht en 2 PCM tabletten wel over zijn...
Zodus vergeef me dat ik het voor vandaag hierbij laat....
Dikke xxxxxx
liefs,
Marja.