vertrek Quito naar Amazone woud.
18 september 2016
8.30u vertrek vanuit Quito, met veel zon.Tijdens de busreis nog wat informatie, tw: de stad Quito is 80km lang en 5 km breed, dit om even een indruk te krijgen van hoe wijd verspreid de stad is.
Verder is er in Ecuador voor alle kinderen van 7 tot 12 jr. leerplicht., daarna studeren alleen voor mensen die dit kunnen betalen.
Eigenlijk geldt voor ieder inwoner verplicht verzekeringsstelsel, waarbij de werkgever voor 'n klein gedeelte in meebetaald. In praktijk blijkt dat mensen zonder werk zich niet verzekeren vanwege de hoge kosten ( wat ook betekend geen AOW of tegemoetkoming in medische kosten.)
Gemiddelde verdienste van werknemer in Ecuador is 11 dollar per week.
Onderweg hadden we geluk en konden de Cotopaxi vulkaan zien,dit is de hoogste actieve vulkaan ter wereld, 5895 mtr hoog.
Ondertussen was het flink bewolkt geworden en viel er regelmatig wat regen.
Een stuk verder richting Amazone woud kwamen we in gebied waar zwarte beren leven. We gingen hier even uit de bus, enkele groepsgenoten hebben hem op de foto kunnen krijgen !
Verders 'n mooie tocht door soms grillig gebergte, dan weer glooiend , veel groen. Natuur is prachtig hier en werd naarmate we dichter op plaats van bestemming kwamen zelfs fenominaal. Erg speciale bomen, begroeiing.. etc..
Rond middaguur nog een kolibrie park aangedaan, wonderlijk die kleine vogeltjes met o zo'n prachtige kleuren.
Ook naarmate we dichter bij onze plaats bestemming kwamen was soms , gelukkig voor niet al te grote stukken, de weg, WEG.
Langs de route soms simpele woningen ,met erg veel bananenbomen.
't besef dat dit een unieke vakantie wordt/is voelde ik nu duidelijk, voel me echt 'n dikke bofkont dit mee te mogen maken !!
Met nog 'n lunchpauze tijdens de trip, kwamen we rond 17u aan in de Cotococha loge.
Allemaal rieten huisjes, gebouwd van palmboom hout, op palen .,
allen met balkon en zitje.
Simpel ingericht met de basis dingen, bed met klamboe,douche / toilet, echter geen elektriciteit. alleen 2 olielampen...
alles ecologisch.
In algemene ruimte was wel de mogelijkheid om batterijen op te laden, ook was daar ( minimaal) elektrisch licht.
Hier gaan we het dan de komende 3 dagen mee doen....
De huisjes liggen echt in het groen, zo dus ook weinig natuurlijke lichtinval.
en allerlei vreemde geluiden ( o.a krekels..... rest onherkenbaar voor mij) ook het geluid van sterk stromende rivier..
al met al.. ..niet stil, doch ook weer geen alledaagse geluiden...
Voor de volgende dag moesten alle mensen met 'n grotere schoenmaat dan 45, zich even melden voor de laarzen voor de volgende dag, (waren er toch 7 uit de groep.)
Gezamenlijke maaltijd gebruikt en m'n bed in.. wat aardig tegenviel.. eerst al eens wennen aan die donkere badkamer ( zelfs met olielamp en nog ,eigen , zaklamp)
Eenmaal op bed zorgen dat de klamboe rondom op je matras rust... niks voor mensen die last hebben van claustrofobie... en dan al die vreemde geluiden proberen te analyseren... ( geen beginnen aan !)
ondanks al toch lekker geslapen
Korte samenvatting v/d dag:
we hebben geen beren op de weg gezien.
We hebben ze wel zien vliegen...
Enkelen medereizigers leven op grote voet...
16 sept:
Ondanks al heerlijk geslapen. Douche/ aankleden en vooral make up aanbrengen is nogal moeilijk in die donkere badkamer...
8.00u ontbijt, ondertussen is het buiten flink gaan onweren, regen valt met "bakken" uit de hemel..
Prima verzorgd ontbijt, ontbreekt ons aan niets.
Om 9.00 uur sloot locale gids zich bij ons aan, vlgs hem konden we gewoon gaan varen en zouden we over 15 min de zon zien ipv regen/onweer.
Zo gezegd zo gedaan. Met 2 moterbootjes ( welke flinke zwarte" uitlaat wolken" fabriceerden.... ecologisch ?) voeren we de NAPO rivier op..
Eerste stop was na 50 min varen op apeneiland. Menig kleine aapjes vrij in bomen op dorpsplein, ze hadden flink eten gehad, mede hierdoor hadden ze geen oog voor onze spullen.
Ondertussen was de zon al goed voelbaar wat steeds meer werd.
Voeren hierna door naar Vida reservaat. Dit is opvangcentrum voor gewonde of gesmokkelde dieren wat gerund wordt door vrijwilligers. Mooie gelegenheid om apen, toekans, slangen, kaaimannen van dichtbij te zien.
Gelukkig hierna weer het bootje in wat wat verkoeling bracht en voeren naar open stuk strand waar we de lunch gebruikten.
Hierna weer akelig lang gedeelte gevaren, begroeiing was afwisselend met voor mij vreemde boomsoorten, af en toe ook kleurige/bloeiende bomen.
Op de rivier weinig verkeer , enkel paar vrouwen die aan de kant hun was deden. Wel waren er meerdere lodges te zien langs de rivier... zou het over enkele jaren hier nog zo rustig zijn ??
Ook zagen we op bepaalde plaatsen in de rivier grote graafmachines welke aan de kant bomen/ zand afgraafden wat door grote zeef ging en aan andere kant van rivier als zand met grote grint stenen en stukken hout de rivier drooglegden.. vlgs. gids was dit om veel goud te vinden. We hadden dit eerder op kleinere schaal ook al gezien, dan door enkele particulieren.
Jammer zo gaat ook het woud eraan vermoeden wij.
Kwamen ter hoogte waar de Quichua Indianen leefden. Hier gingen we aan wal en kregen van een oudere dame uit die gemeenschap een demonstratie te zien van hoe als individu goud te zoeken. ( met schaal , wassen etc.)
Later kregen we nog demonstratie van potten bakken, lokale drank Chica maken en schieten met pijl en boog. Dit alles alleen met spullen en ingrediënten uit de directe omgeving.!! Wat 'n creativiteit en inventiviteit van deze mensen !! Wij westerlingen hebben bv. diverse messen nodig om te snijden ( vlees, brood, pizza messen etc)en hebben nog niet genoeg. Hier hebben ze alleen 'n bepaalde reep hout uit palmschors nodig waar ze alles mee snijden. Ook kleurstoffen halen ze uit de natuur.
Al met al mooi om te zien ( en je gedachten er eens over laten gaan)
Gingen hierna "huiswaarts"
Met voor mezelf grens verlegd.. zo de hele dag in 'n bootje mee gevaren.. ik die zo bang is (was?) van water... !!
17 sept.
Volop zonneschijn vanochtend bij opstaan, goed geslapen en om 8.00u weer ontbijt. Vandaag gingen we met gids wandelen door het regenwoud.
Soms nogal heftige klimmetjes en glad op stenen met rubberlaarzen. Gelukkig geen ongelukjes. Onderweg veel gehoord over geneeskrachtige planten, kan nu zo de naam niet noemen, ook planten tegen slapeloosheid. Mooi om te horen. ..
Na de wandeling was er nog gelegenheid om te zwemmen bij de waterval of om de rivier af te tuben.. (per rubberband rivier afdrijven) voor de liefhebbers... ( ikke niet, heb lekker genoten van de uitzichten)
In de namiddag was er nog gelegenheid voor wandeling met gids te maken.
Vanavond alweer de koffers inpakken, morgen gaat de reis verder naar Banos.. hopelijk daar dan ook wer Wi-Fi zodat ik dit kan verzenden..
Hopelijk bij jullie ook wat koeler nu ??
Liefs,
Marja
Doeiiii doeiiiii.........
Verder is er in Ecuador voor alle kinderen van 7 tot 12 jr. leerplicht., daarna studeren alleen voor mensen die dit kunnen betalen.
Eigenlijk geldt voor ieder inwoner verplicht verzekeringsstelsel, waarbij de werkgever voor 'n klein gedeelte in meebetaald. In praktijk blijkt dat mensen zonder werk zich niet verzekeren vanwege de hoge kosten ( wat ook betekend geen AOW of tegemoetkoming in medische kosten.)
Gemiddelde verdienste van werknemer in Ecuador is 11 dollar per week.
Onderweg hadden we geluk en konden de Cotopaxi vulkaan zien,dit is de hoogste actieve vulkaan ter wereld, 5895 mtr hoog.
Ondertussen was het flink bewolkt geworden en viel er regelmatig wat regen.
Een stuk verder richting Amazone woud kwamen we in gebied waar zwarte beren leven. We gingen hier even uit de bus, enkele groepsgenoten hebben hem op de foto kunnen krijgen !
Verders 'n mooie tocht door soms grillig gebergte, dan weer glooiend , veel groen. Natuur is prachtig hier en werd naarmate we dichter op plaats van bestemming kwamen zelfs fenominaal. Erg speciale bomen, begroeiing.. etc..
Rond middaguur nog een kolibrie park aangedaan, wonderlijk die kleine vogeltjes met o zo'n prachtige kleuren.
Ook naarmate we dichter bij onze plaats bestemming kwamen was soms , gelukkig voor niet al te grote stukken, de weg, WEG.
Langs de route soms simpele woningen ,met erg veel bananenbomen.
't besef dat dit een unieke vakantie wordt/is voelde ik nu duidelijk, voel me echt 'n dikke bofkont dit mee te mogen maken !!
Met nog 'n lunchpauze tijdens de trip, kwamen we rond 17u aan in de Cotococha loge.
Allemaal rieten huisjes, gebouwd van palmboom hout, op palen .,
allen met balkon en zitje.
Simpel ingericht met de basis dingen, bed met klamboe,douche / toilet, echter geen elektriciteit. alleen 2 olielampen...
alles ecologisch.
In algemene ruimte was wel de mogelijkheid om batterijen op te laden, ook was daar ( minimaal) elektrisch licht.
Hier gaan we het dan de komende 3 dagen mee doen....
De huisjes liggen echt in het groen, zo dus ook weinig natuurlijke lichtinval.
en allerlei vreemde geluiden ( o.a krekels..... rest onherkenbaar voor mij) ook het geluid van sterk stromende rivier..
al met al.. ..niet stil, doch ook weer geen alledaagse geluiden...
Voor de volgende dag moesten alle mensen met 'n grotere schoenmaat dan 45, zich even melden voor de laarzen voor de volgende dag, (waren er toch 7 uit de groep.)
Gezamenlijke maaltijd gebruikt en m'n bed in.. wat aardig tegenviel.. eerst al eens wennen aan die donkere badkamer ( zelfs met olielamp en nog ,eigen , zaklamp)
Eenmaal op bed zorgen dat de klamboe rondom op je matras rust... niks voor mensen die last hebben van claustrofobie... en dan al die vreemde geluiden proberen te analyseren... ( geen beginnen aan !)
ondanks al toch lekker geslapen
Korte samenvatting v/d dag:
we hebben geen beren op de weg gezien.
We hebben ze wel zien vliegen...
Enkelen medereizigers leven op grote voet...
16 sept:
Ondanks al heerlijk geslapen. Douche/ aankleden en vooral make up aanbrengen is nogal moeilijk in die donkere badkamer...
8.00u ontbijt, ondertussen is het buiten flink gaan onweren, regen valt met "bakken" uit de hemel..
Prima verzorgd ontbijt, ontbreekt ons aan niets.
Om 9.00 uur sloot locale gids zich bij ons aan, vlgs hem konden we gewoon gaan varen en zouden we over 15 min de zon zien ipv regen/onweer.
Zo gezegd zo gedaan. Met 2 moterbootjes ( welke flinke zwarte" uitlaat wolken" fabriceerden.... ecologisch ?) voeren we de NAPO rivier op..
Eerste stop was na 50 min varen op apeneiland. Menig kleine aapjes vrij in bomen op dorpsplein, ze hadden flink eten gehad, mede hierdoor hadden ze geen oog voor onze spullen.
Ondertussen was de zon al goed voelbaar wat steeds meer werd.
Voeren hierna door naar Vida reservaat. Dit is opvangcentrum voor gewonde of gesmokkelde dieren wat gerund wordt door vrijwilligers. Mooie gelegenheid om apen, toekans, slangen, kaaimannen van dichtbij te zien.
Gelukkig hierna weer het bootje in wat wat verkoeling bracht en voeren naar open stuk strand waar we de lunch gebruikten.
Hierna weer akelig lang gedeelte gevaren, begroeiing was afwisselend met voor mij vreemde boomsoorten, af en toe ook kleurige/bloeiende bomen.
Op de rivier weinig verkeer , enkel paar vrouwen die aan de kant hun was deden. Wel waren er meerdere lodges te zien langs de rivier... zou het over enkele jaren hier nog zo rustig zijn ??
Ook zagen we op bepaalde plaatsen in de rivier grote graafmachines welke aan de kant bomen/ zand afgraafden wat door grote zeef ging en aan andere kant van rivier als zand met grote grint stenen en stukken hout de rivier drooglegden.. vlgs. gids was dit om veel goud te vinden. We hadden dit eerder op kleinere schaal ook al gezien, dan door enkele particulieren.
Jammer zo gaat ook het woud eraan vermoeden wij.
Kwamen ter hoogte waar de Quichua Indianen leefden. Hier gingen we aan wal en kregen van een oudere dame uit die gemeenschap een demonstratie te zien van hoe als individu goud te zoeken. ( met schaal , wassen etc.)
Later kregen we nog demonstratie van potten bakken, lokale drank Chica maken en schieten met pijl en boog. Dit alles alleen met spullen en ingrediënten uit de directe omgeving.!! Wat 'n creativiteit en inventiviteit van deze mensen !! Wij westerlingen hebben bv. diverse messen nodig om te snijden ( vlees, brood, pizza messen etc)en hebben nog niet genoeg. Hier hebben ze alleen 'n bepaalde reep hout uit palmschors nodig waar ze alles mee snijden. Ook kleurstoffen halen ze uit de natuur.
Al met al mooi om te zien ( en je gedachten er eens over laten gaan)
Gingen hierna "huiswaarts"
Met voor mezelf grens verlegd.. zo de hele dag in 'n bootje mee gevaren.. ik die zo bang is (was?) van water... !!
17 sept.
Volop zonneschijn vanochtend bij opstaan, goed geslapen en om 8.00u weer ontbijt. Vandaag gingen we met gids wandelen door het regenwoud.
Soms nogal heftige klimmetjes en glad op stenen met rubberlaarzen. Gelukkig geen ongelukjes. Onderweg veel gehoord over geneeskrachtige planten, kan nu zo de naam niet noemen, ook planten tegen slapeloosheid. Mooi om te horen. ..
Na de wandeling was er nog gelegenheid om te zwemmen bij de waterval of om de rivier af te tuben.. (per rubberband rivier afdrijven) voor de liefhebbers... ( ikke niet, heb lekker genoten van de uitzichten)
In de namiddag was er nog gelegenheid voor wandeling met gids te maken.
Vanavond alweer de koffers inpakken, morgen gaat de reis verder naar Banos.. hopelijk daar dan ook wer Wi-Fi zodat ik dit kan verzenden..
Hopelijk bij jullie ook wat koeler nu ??
Liefs,
Marja
Doeiiii doeiiiii.........
Je hebt je genzen zeker verlegd !!
Liefs